Weer thuis!

Om iets voor 17.00 uur is Sjoerd weer thuis gekomen!

Na thuiskomst heeft hij meteen op de bank even geslapen.
Het ritje van het ziekenhuis naar huis was vermoeiend en hij had weer wat last om al die bewegingen en drukte om zich heen bij te houden...de wereld draait nog wat om hem heen. Wel logisch na 3,5 week veel liggen en slapen en geïsoleerd leven.

Volgens de verpleegkundige duurt het zeker 2 weken voordat hij een beetje bijgekomen is van alles en de draad weer op kan pakken met revalideren, fysio etc.
We gaan eerst maar weer wennen aan de thuissituatie en kijken wat wel en niet zelfstandig kan. Langzaam zal het wel weer beter gaan en actiever worden.

Hij heeft nog wat last van de slijmvliezen; drinkt veel en heeft af en toe nog diarree. Tegen de misselijkheid heeft hij medicijnen en die doen goed hun werk. Het kalium was nog iets te laag en daar slikt hij ook medicijnen voor.
Eetlust is nog niet groot en brood wil nog even niet. Gelukkig hebben we nog wat van de energie/eiwitdrankjes die in oktober voorgeschreven waren over, die komen nu goed van pas.

Afgelopen maandag begon zijn haar uit te vallen. Er was vooraf al verteld dat dit zeker zou gebeuren. Sjoerd heeft er gelukkig niet zo veel moeite mee. Morgen ga ik hem maar kortwieken met de tondeuse, dan vallen de kale plekken misschien iets minder op.

Na het eten is Sjoerd naar bed gegaan en viel vrijwel direct in slaap. Om 22.00 uur heb ik hem even wakker gemaakt voor de anti-stollinginjectie (tegen trombose) maar hij was te slaapdronken om dat zelf te doen, dus heb ik het maar gegeven en heb hem verder laten slapen.

De komende tijd zal er weinig te melden zijn. Rustig bij komen; als hij zich goed genoeg voelt de fysio weer oppakken en over ongeveer 2 weken op spreekuur bij de hematoloog. Ik verwacht dat we dan ook te horen wanneer de laatste fase van de carthadexbehandeling van start gaat. Dat zal dan in principe weer 4 series van elk 28 dagen zijn. Elk bestaande uit 3 weken 2 dagen opname met carfilzomib-chemo en 1 week pauze...en dat 4x. Enige verschil t.o.v. de eerste fase is dat hij deze keer een lagere dosis Thalidomide zal krijgen.
We zijn er dus nog niet, maar het ergste is denk ik achter de rug.

Dit was het voor deze keer. Rest mij nog om - ook namens Sjoerd - iedereen hartelijk te danken voor al die lieve en steunende mailtjes, telefoontjes en kaartjes! We voelden ons enorm gesteund daardoor...bedankt!!