Morgen wordt Sjoerds broer in het UMC verwacht voor allerlei onderzoeken. Qua bloedtest is hij match van 10 op 10. Dat klinkt heel hoopvol.
Hopelijk komt hij morgen positief door alle andere onderzoeken...dan zijn we weer een stapje verder. Ik vind het maar wat spannend. Maar ook heel mooi om te horen dat Sjoerds broer te trappelen staat om zijn stamcellen af te staan. Ik hoop zo dat het gaat lukken.
De afgelopen anderhalve week zat ik zelf in de lappenmand. Ondanks dat ik een griepprik heb gehad, kreeg ik toch een lichte variant voor m'n kiezen. Zelfs van de lucht van een gekookt eitje werd ik misselijk. Sjoerd zei dat hij dat ook zo had toen hij vorig jaar januari in "de Dip" zat. Maf eigenijk dat je alleen al van een geur zo beroerd kan worden.
Omdat Sjoerd toch kwetsbaarder is door de chemo, was ik een beetje bang dat ik hem aan zou steken maar wonder boven wonder is dat gelukkig niet gebeurd.
Het gaat heel langzaam weer iets vooruit. Het lopen ziet er stabieler uit en Sjoerd loopt nu vaker zonder rollator. Ook is de pijn in zijn bekken minder geworden. Het is nu meer een gevoel alsof hij spierpijn heeft.
Qua energie valt het nog wel tegen. Gisteren heeft hij de maandelijkse APD gekregen. Het stuk van de parkeergarage naar de afdeling en terug had hij zonder rollator gelopen. Dat was vandaag te merken; de energie was 0,0. Er is blijkbaar totaal nog geen reserve om snel te herstellen van een activiteit. Of dat nog de na-weeën zijn van de bestraling of door de chemo...who knows. Het zal langzaam gaan, maar ik weet zeker dat het wel weer beter wordt. Geduld is een schone zaak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten