geen longontsteking

Beste allemaal,

De afgelopen dagen was de koorts het grootste probleem.
's Morgens en 's avonds had hij steeds boven de 39 koorts, overdag zakte het rond de 37,5.
De reden is op dit moment nog niet exact bekend omdat de uitslag van de kweek er nog niet is.
Er is wel bekend dat het om een bacterie gaat en tot welke familie deze behoord - Gram Negatieve Bacterie. Het is me te medisch/technisch om dat verder uit te leggen. Door de wetenschap dat het een gram negatieve bacterie is, is de antibiotica wel aangepast.

De röntgenfoto van afgelopen dinsdag liet géén beeld van een longontsteking zien.
Zuurstof is er inmiddels af.
De katheter en infuus is er nog wel.

De koorts was geen belemmering voor de chemo dus dat is doorgegaan.
Dit keer gisteren en vandaag ipv de donderdag en vrijdag. Dit omdat het vorige week opgeschoven moest worden ivm de arm operatie. Er moet namelijk minimaal 7 dagen tussen de chemo's zitten, daarom die verschuiving. Volgende week is 1 week rust, daarna krijgt hij weer 3 weken achter elkaar op de donderdag en vrijdag chemo.

De fysio heeft wel steeds oefeningen met zijn arm gedaan. Eergisteren liet hij me de oefening zien; gaat heel voorzichtig, maar er begint gelukkig weer beweging in te komen.
Woensdag was hij even uit bed (staand) zodat de verpleging zijn bed kon verschonen. Die 5 minuten kostte hem ontzettend veel energie; het zweet gutste over zijn hoofd.
Donderdag had hij even op het randje van het bed gezeten.
Gisteren heeft hij met de fysio en een rollator met verhoogde armsteunen van zijn bed (bij het raam) naar de desk van de verpleging gelopen (denk iets van 15 meter). Dat was een overwinning!! En voor Sjoerd een mentale oppepper...we gaan weer heeeeeel langzaam vooruit en Sjoerd gelooft er weer in!

Deze week had ik al bij de thuiszorg geïnformeerd naar mogelijkheden om het bed te verhogen met klossen en ook naar een toiletverhoger. Toen kwam ik er achter dat er ook verhogers voor een stoel zijn. Toen ik dat tegen Sjoerd vertelde, wimpelde hij dat weg met "dat zien we dan wel".
Maar gisteren begon hij er zelf over dat ik die spullen maar moest regelen....ook weer een teken dat hij weer positiever wordt. Daar ben ik heel erg blij mee.
Nu die koorts nog wegwerken.

Sinds afgelopen maandag is er een nieuwe zaalarts.
Het eerste contact vond ik erg lastig omdat hij er niets in zag om buiten Sjoerd om mijn vragen te beantwoorden. De arts stelde dat hij voor openheid is en geen geheimen voor Sjoerd heeft.
Helemaal mee eens. Maar bij mij "poppen" regelmatig vragen op die misschien nergens op slaan of die wat dieper ingaan op het onderwerp en dat wil Sjoerd (nog) niet te weten. Voor hem een soort zelfbescherming - pas weten als het aan de orde is. Is prima en we hadden samen ook afgesproken dat we het zo zouden doen. Want die vragen blijven bij mij wel in m'n hoofd spoken en dat vreet energie omdat ik dat niet even "uit" kan zetten.
Bij de vorige zaalarts kon ik al mijn vragen stellen, zij vond het ook leuk om dingen uit te leggen. Dat gaf me wat meer duidelijkheid of ze kon heel helder een onzinnige vraag weerleggen.
Dat lukte dus niet echt bij de zaalarts, wat ik een nogal frustrerend vond.
Maar, gisteravond heeft deze zaalarts heel veel goed gemaakt!
Hij heeft ruiterlijk toegegeven dat zij (het ziekenhuis) een fout gemaakt hebben met de linker arm. Dat hadden ze als ziekenhuis moeten kunnen voorkomen. Hoewel Sjoerd geen energie kan/wil steken in missers, zag ik tranen in zijn ogen toen de arts dit zei. Hij is dit keer niet als alleen maar "een gebroken arm" gezien, maar als totaal mens! Eindelijk serieus genomen en "gehoord". Het deed ons allebei goed omdat het gesprek heel open en eerlijk was. De start met deze zaalarts was dan wel stroef, maar met dit moedige gesprek heeft hij dat dubbel en dwars goed gemaakt.

Dit was het voor deze keer.

Fijn en hopelijk een zonnig weekend!