Beste allemaal,
Gisteravond toen ik bij Sjoerd kwam zei hij "morgen eet ik patat".
Ik wist meteen wat dat betekende.... hij mag morgen eind van de dag (nu ik dit schrijf, vanmiddag) naar huis!!
Dit hadden we alle 2 nog niet verwacht, maar oh wat zijn we blij verrast!
Weer een stapje vooruit!
Sjoerd; "eindelijk weer eens smaakvol eten eten". Hij werd het altijd hetzelfde smakende ziekenhuiseten zo verschrikkelijk zat. Na 6,5 weken is het ook wel weer genoeg geweest.
De hechtingen zijn uit de linker arm, hij heeft geen last meer van "zwart voor de ogen worden" en de kracht in zijn benen wordt steeds beter, waardoor hij bijna geheel op beenkracht van zit naar staan komt. Lopen gaat nog langzaam, maar niet meer zo onzeker. Het is nu een kwestie van revalideren.
Eerst had de zaalarts zaterdag als ontslagdag voorgesteld. Maar vrijdag eind van de dag mocht ook wel....en natuurlijk pakte hij dat voorstel direct aan.
Ze willen vandaag nog even kijken hoe het gaat, maar ik verwacht geen tegenslagen meer dus rond 16.00 uur haal ik hem op.
De bloeddrukdaling bij het gaan staan; daarvan vermoeden ze dat het een bijwerking van de Carfilzomib (het "studie/nieuwe" middel v.d. chemo).
Misschien gaan ze de samenstelling iets aanpassen of iets toevoegen, maar dat gaan ze nog met het team bespreken.
Deze week is de pauzeweek, dus pas volgende week donderdag + vrijdag weer chemo. Dan hoeft hij in principe maar 1 nachtje in het ziekenhuis te blijven (donderdag op vrijdag).
Begin oktober is er weer een "pauzeweek" van de chemo; in die periode zal Sjoerd in het UMC bestraald worden voor zijn linker-arm en de thoracale wervel nr 3 (= ter hoogte van schouderbladen).
Er is een verschil van protocol met het UMC met betrekking tot de trombose: bij het UMC hadden ze gezegd dat Sjoerd zeker nog 2 jaar de steunkous zou moeten dragen.
Het st. Antonius ziet dat anders: wel nog medicatie (anti-stolling) en wekelijks naar de trombosedienst om te prikken, maar hij hoeft de steunkous niet meer om. Geen idee wat het beste protocol is, maar het is wel fijn dat de steunkous niet meer aan hoeft.
Thuis staan de rollator en rolstoel klaar; badplank, wc verhoger, stoelverhoger zitten al op hun plek. Straks moet ik alleen nog "even" de klossen onder het bed zetten en dan kan meneertje weer naar zijn eigen flatje.
Gelukkig is mijn auto zeer geschikt voor onze situatie; stoelen zijn hoog en met de achterbank naar beneden kan de rolstoel of rollator gemakkelijk mee.
Dus morgen gaan we - als het goed voelt - een stukje rijden en ergens buiten zitten...de natuur ruiken, zien en voelen; na 6,5 week eindelijk weer frisse lucht. Als het goed is wordt het zaterdag ook nog mooi weer, wat wil een mens nog meer?
En nee, we eten vanavond geen patat maar pasta met veel groente en SMAAK :)
Hartelijke groeten en een fijn weekend!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten