Gisteravond belde de huisarts om te horen hoe het ging. Ik vind het klasse dat ze regelmatig contact zoekt. Dat doet je toch goed.
Vanmorgen zijn we naar het ziekenhuis geweest voor het maandeljkse ADP-infuus.
Meteen herhalingsreceptjes gevraagd. De zaalarts zal met de behandelend specialist contact opnemen over het vervolg van de Revlimid. Als we doorgaan dan zou de start van de 3e kuur op 8 december zijn. Ik heb ervaren dat de ziekenhuis apotheek de Revlimid niet standaard op voorraad heeft, dus na het inleveren van het recept zouden we theoretisch gebeld moeten worden als het binnen is. De vorige keer liep dat mis en ben ik blij dat ik toch even voor de zekerheid belde om te vragen of het er al was. Bleek het niet besteld te zijn. Om deze speelruimte te hebben vind ik het wel prettig als we het receptje vroegtijdig hebben....als Sjoerd tenminste doormoet gaan.
Vrijdag a.s. staat de afspraak voor de PET-scan gepland, dus kan ik navragen op de afdeling of het receptje al uitgeschreven is.
Toen de zaalarts langs kwam, was Sjoerd al aan het infuus gekoppeld en heeft ze hem niet zien lopen. Sjoerd gaat er van uit dat het slechte lopen komt door een spier in zijn lies, dus heeft hij het ook niet gezegd tegen de zaalarts. Maar mij zint het helemaal niet. Hij kan nu niet meer normaal lopen en heeft steun nodig van muren, stoelen en alles wat maar steun kan geven. Het oog totaal niet stabiel en ziet eruit alsof het pijn moet doen, maar dat valt erg mee volgens Sjoerd. De Oxycontin doet goed zijn werk.
Het slechte lopen wel met een verpleegkundige besproken en geopperd of een stok of rollator misschien een oplossing kan zijn. Met een stok steun je alleen op links en dat is dan ook de arm die vorig jaar spontaan gebroken was door een haard. Al pratende kwamen we tot de conclusie dat een rollator stabielere steun geeft, dus meteen na het ziekenhuis bij Careyn een rollator opgehaald.
Daarna even boodschappen gedaan en Sjoerd mét rollator er achteraan. Lopen ging veel beter dus we hebben een goede keuze gemaakt.
Maandag lukte het door het slechte lopen niet om te gaan werken. Morgen wil hij het weer gaan proberen en dan gaat de rollator mee. Fietsen zit er voorlopig niet in, dus ik breng en haal hem weer met de auto. Ik heb zo'n respect en bewondering voor hem dat hij, als het maar enigszins kan, naar het werk gaat.
Zo hobbelen we de dagen wel weer door.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten