Het lijkt alsof de trombose bij Sjoerds linker elleboog slinkt. Het is niet meer zo hard. De ontstoken ader is nog wel voelbaar en nog rood en iets warmer. Dat vraagt waarschijnlijk nog wat meer tijd. De spuitjes Innohep lijken in ieder geval wel hun werkt te doen.
Vanmorgen ging Sjoerd op de fiets naar Ed. Daarna zou hij door fietsen naar het werk. Maar na 1,5 uur kwam hij hoesten en iets hijgen weer thuis. Schrok me in eerste instantie een hoedje...dacht dat hij gevallen was ofzo.
Gelukkig was dat niet het geval, maar hij voelde zich te moe om naar het werk te gaan.
Na een bakkie thee ging hij met een boek op de bank liggen, maar viel al snel in slaap.
Ik vond hem er erg bleek uit zien. Misschien dat hij bloedarmoede heeft? Of toch nog te veel gedaan in het weekend? Sjoerd had zondag wel meegeholpen met koken; misschien was het toch te lang staan voor hem geweest? We hadden juist een rustig weekendje achter de rug.
Soms is het zo moeilijk om de balans te vinden. Eigenlijk moet je al stoppen vóórdat je de grens bereikt hebt want reserve is er niet. Maar die grens is zo moeilijk te bepalen.
Met het lopen gaat het niet veel beter. Hij heeft "start problemen" en loopt daarna toch wat mank met zijn linker been.
Vanavond zei hij dat hij weer meer last heeft van zijn rug. Net zijn rug ingesmeerd met Middalgan in de hoop dat dit iets verlichting geeft. Viel me op dat het onderste gedeelte van waar de spondylodese zit er anders uitziet...wat hobbelig.
Morgenmiddag om 13.30 uur naar de poli van st. Antonius Nieuwegein voor de bloeduitslagen. Dit is dan de vergelijking met de waardes vóór en na de eerste kuur van 3 weken Revlimid en Dexamethason. Ik hoop zo dat het aanslaat, maar maak me eigenlijk wel zorgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten