Ik begin ook een beetje moe te worden, ook omdat ik sinds een paar dagen verkouden ben, met spierpijn en hoofdpijn. Slik dus ook maar paracetamol om dat een beetje te onderdrukken. Vervelendste vind ik dat ik Ludo kan aansteken en dat kan hij er niet bij hebben want hoesten of niezen doet hem verrekte pijn.
Hij zei net dat hij weer last van darmkrampen heeft – een van de bijwerkingen van de morf.pleisters. Dus ik ga hem vandaag toch maar 2 x een zakje laxeerpoeder (in een groot glas water) geven. Hij drinkt veel te weinig, haalt amper 1 liter , dus ik zeg dat dit poeder met veel water ingenomen moet worden. 100 cc is voldoende, maar dat weet hij niet …gemeen he. Maar met al die medicatie en het niet kunnen persen, vind ik dat hij gewoon meer moet drinken.
Het werk van Ludo is heel sympathiek. Ze kennen hem na 30 jaar wel en weten dat hij niet zo maar thuis blijft. Dus gelukkig van die kant geen druk.
Wat ik wel grappig/opvallend vind is dat het bij een aantal vriendinnen een “zorg/moeder” iets op roept. Tonneke roept al een paar weken dat ze voor ons komt koken – is nog niet gelukt maar ze heeft wel 2x ingrediënten voor ons gekocht.
Pia komt met adviezen en opmerkingen die heeeeeel erg onhandig zijn “toen mijn oom ook zo’n rugpijn had, bleek het kanker te zijn en binnen 2 maanden was hij dood”. Al denk je daar aan, dat zeg je toch niet??
Martha wil wel boodschappen doen als ik niet kan en zijn zussen komen ook met allerlei tips en ook wel een nuchtere opmerking van “het zit in de familie”. Mijn vroegere buurtjes leven heel erg mee, dat is wel lief.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten