kan niet meer...

Gisteren en vannacht had Ludo het heel zwaar. Hij had even een borreltje nodig en toen werd hij wat emotioneler. Hij trok het echt niet meer – huilen “ik kan niet meer meisje, ik doe zo mijn best maar het is op”…zo hartverscheurend. Hij vroeg zich ook af hoe hij zo naar het ziekenhuis moest komen.

Naar bed gaan was gisteravond een grote ramp…heb hem moeten helpen om te gaan liggen en het duurde ruim een half uur voordat hij ophield met kreunen.

Vanmorgen riep hij me om 6.30 uur wakker omdat hij het niet meer uithield in bed en het hem niet lukte om er zelf uit te komen. Heb hem toen eerst maar het elektrische warmtekussen gegeven en na een half uurtje is het met veel pijn gelukt om met behulp van mij uit bed te komen. Daarna strompelen naar de stoel en daar weer geïnstalleerd met het kussen, dekbed etc. Daar is hij gelukkig weer even in slaap gevallen.

Hij is nog steeds neerslachtig en moedeloos, maar probeert dat niet te laten merken, maar ik zie het aan zijn ogen. Ik ben zelf rond 11.00 h even gaan slapen want ik voel me ook niet helemaal 100% - nu zitten mijn beide oren dicht, dus moet ook even aan mezelf denken.
Net is hij even naar toilet geweest en toen ging het lopen weer wat beter, dus tja…het is up en down en uitzitten tot vrijdag. Dan maar hopen dat er snel actie ondernomen kan worden om te achterhalen wat er nu aan de hand is. Als het een scan moet worden, dan heeft hij denk ik een roesje nodig, want op zijn rug liggen is onmogelijk. Nog 2 dagen…….