kleine stapjes vooruit

Even een paar dagen radiostilte omdat ik zelf ook een beetje uitgeteld raakte, maar hier is weer een update over Ludo.

Het gaat iedere dag een klein stapje vooruit met hem!

Zondag is het infuus verwijderd en hierdoor kan Ludo zijn rechterhand weer vrij gebruiken met het opstaan etc.

Maandag is hij in de fysioruimte onder begeleiding tussen een loopbrug gaan lopen…heerlijk vond hij dat! Hij voelde zijn beenspieren eindelijk weer. Op een gegeven moment kreeg hij het bloedheet en vond de therapeute het wel genoeg voor die dag. Volgens haar is zijn zenuwstelsel helemaal ontregeld, waardoor hij het zo warm kreeg. Hij was kapot, maar voldaan.

Tijdens de lunch en het avondeten heeft hij een half uur aan tafel gezeten en zo gegeten. Omdat er geen rollator beschikbaar was, had hij een looprek als ondersteuning om van bed naar de tafel v.v. te lopen.

Na iedere inspanning is hij doodmoe en dommelt hij wat om bij te komen, wat helemaal niet verwonderlijk is na ruim 6 weken plat gelegen te hebben.

Vooral als Ludo zit, valt het heel erg op dat hij een zware tijd achter de rug heeft; hij is afgevallen en aan zijn gezicht kan je zien dat hij het de laatste tijd zwaar heeft gehad.

Via de zaalarts hoorden we dat de professor (de “baas” van de neuro-chirurg) zich afvroeg waarom Ludo naar ziekenhuis Overvecht terug zou gaan. Dinsdag zou er een groot overleg zijn en zou dit nog besproken worden.

Vandaag heeft hij 2x onder begeleiding op de loopbrug gelopen en is het looprek ingewisseld voor een rollator. Na een inspanning heeft hij het nu niet meer zo warm, dus zijn lichaam gaat weer wennen aan het actiever zijn.

Het korset moet hij liggend om (laten) doen. Daarna mag hij pas rechtop komen zitten. Ik vond dat hij vandaag sneller van lig naar zit kon komen dan gisteren; hoe blij je kunt zijn met zulke kleine stapjes die je normaal gesproken gedachteloos doet.

De Neuro-chirurg was ‘s middags nog even bij Ludo geweest. Hij was tevreden over de wond en dat Ludo in de stoel heeft gezeten. Wel maakte hij zich zorgen over het gewichtsverlies - hij was bang voor ondervoeding. Daarom wilde hij eerst eigenlijk niet dat Ludo terug naar Overvecht zou gaan.

Ludo heeft nog snel een vol gevoel en eet daarom nog een normale portie. Tegen Neuro-chirurg heeft hij gezegd dat zijn ervaring is dat als hij maar weer meer kan bewegen, de verbranding vanzelf op gang komt en daarmee ook de eetlust. Met deze toelichting kon de neuro-chirurg leven en heeft hij afgesproken dat als er morgen plaats is in ziekenhuis Overvecht, Ludo daar morgen in de loop van de dag weer naar toe gaat om verder te revalideren en aan te sterken.

Nu maar duimen dat er morgen inderdaad nog een plekje voor hem vrij is.

Dit was het weer voor deze keer.