Beste allemaal,
Zoals ik vandaag al eerder even snel gemaild heb, is vanmiddag de neuro-chirurg bij ons geweest om te bevestigen dat er bij de operatie van 2 november
iets fout gegaan is.
Hoe deze fout heeft kunnen gebeuren begrijpt hij zelf ook niet en
zal dit in het team en met zijn baas grondig evalueren.
Als ik het goed begrepen heb, zijn de schroeven tussen de
wervels geplaatst.
Nu zitten de schroeven tussen wervels 9 en 10 (1e
bevestigingsplaats) en tussen 10 en 11 (2e bevestigingsplaats). Aan die schroeven zijn staafjes bevestigd, waardoor nu wervel 10
gefixeerd is.
Morgenochtend wordt Ludo als eerste geopereerd.
Doel is dan eenzelfde constructie te “bouwen” maar dan zo dat
wervel T 11 gefixeerd is. Ze gaan proberen om het zo te doen dat er zo min mogelijk bewegingsbeperking ontstaat.
In die ideale situatie gaan ze de misplaatste boorgaatjes met
“cement” repareren. Dit zal dan van zelf in de loop der tijd vergroeien met het bot.
Mocht dat om een of andere reden niet mogelijk zijn, kan er ook
besloten worden om de schroeven te laten zitten en/of de staafjes te verlengen
waardoor er meer wervels gefixeerd worden. Dit laatste is de minst ideale
oplossing omdat er dan een grotere bewegingsbeperking ontstaat. Dit alles
kunnen ze pas beoordelen als Ludo op de operatietafel ligt.
Omdat Ludo het behoorlijk pijnlijk vond dat er de dag na de
operatie al heen en weer gesold werd voor de controlefoto en het aanmeten van
het korset (wat toen daardoor ook niet door ging), is er nu met de zaalarts afgesproken dat hij
in ieder geval 2 dagen hersteltijd krijgt, voordat die 2 zaken gedaan worden.
Zelf zullen we er nu bovenop zitten dat het nu wel goed gaat met de morfinepomp
en weer starten met de morfinepillen. Ook zal Ludo morgenochtend aan het
ok-personeel vragen of ze hem dit keer wel netjes in bed willen leggen. Vorige
week lag er een ok-jasje bij het voeteneind in zijn bed, zat zijn onderbroek
ter hoogte van zijn knieën waardoor het voelde alsof zijn benen vastgebonden
waren, en lag er een injectienaald (nog wel in een hulsje) los in zijn bed.
Allemaal slordigheden die in mijn ogen echt niet kunnen....weer een oeps-moment.
Door de ervaring van vorige week, ga ik nu gewoon om 12.30 uur op
zijn kamer op hem wachten. Dan kan ik “ze” achter de broek aan zitten als ze
hem weer vergeten op de uitslaapzaal.
Het wordt dus weer even spannend of zijn tenen bewegen na de
operatie. Zodra ik de gelegenheid heb laat ik het jullie meteen weten.
Tot dan maar weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten